Spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki

               

     

                     21 września 2016 roku odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Tematem rozmowy stała się powieść Anthony’ego Doerra, pt.: „Światło, którego nie widać”. To piękna opowieść wojenna, w której każda scena przedstawiona jest z niezwykłą dbałością o szczegóły, dzięki czemu dostrzegamy i czujemy więcej, skupieni na fragmencie rzeczywistości, jak gdyby na chwilę zatrzymanej w czasie.

Marie - Laure LeBlanc mieszka z ojcem w Paryżu. Kiedy w wieku 6 lat traci wzrok, ojciec staje się jej przewodnikiem po świecie. Konstruuje dla niej miniaturowy model miasta, który pomaga oswoić zewnętrzny świat, a przede wszystkim zawsze odnaleźć drogę do domu. Każdego dnia ojciec zabiera Marie - Laure do Muzeum Historii Naturalnej, w którym pracuje. Tutaj, pośród niezliczonych, fantastycznych eksponatów, rodzi się jej miłość do nauki i przyrodniczych badań. Tutaj też, po raz pierwszy słyszy opowieść o Morzu Ognia - cennym brylancie z Borneo, którego magiczna moc chroni każdego, kto go posiada, jednocześnie niszcząc wszystko dookoła. Ta niesamowita historia sprzed wieków zbiegnie się z nadciągającym kataklizmem i wpłynie na dalsze losy dziewczynki. Wkrótce bowiem wybucha wojna, która zmusza ojca i córkę do opuszczenia Paryża. Schronienie znajdują w domu stryjecznego dziadka Etienne'a w Saint - Malo na wybrzeżu Bretanii.

Werner Pfenning to samotny chłopiec, który wraz z siostrą Juttą przebywa w domu dziecka w mieście Zollverein - ośrodku górniczym oddalonym od Paryża o pięćset kilometrów. Jego zainteresowania naukami ścisłymi, a szczególnie zdolności konstruktorskie zwracają uwagę niemieckich władz. Trafia do elitarnej szkoły, by doskonalić swoje umiejętności i w rezultacie stać się narzędziem w rękach Trzeciej Rzeszy. Wkrótce rozpoczyna służbę w jednostce Wehrmachtu, która zajmuje się namierzaniem wrogich transmisji radiowych. Tym razem, sygnał z nadajnika prowadzi do Saint - Malo. Werner nie wie jeszcze, że właśnie tutaj przeżyje najcenniejsze chwile swojego życia.

Tych dwoje nic o sobie nie wie, dzielą ich setki kilometrów. Wojna zabrała im dzieciństwo. W nowej sytuacji muszą znaleźć siłę, by walczyć z własnymi słabościami, pogodzić się ze stratami, zachować swoje przekonania i nie ulec niszczącej świat ideologii. Upłynie dużo czasu zanim się spotkają i wzajemnie ocalą.

                                 "Światło, którego nie widać" to literacki labirynt, po którym poruszamy się według wskazówek głównych bohaterów. Każdy rozdział to kolejny przeskok w czasie i przestrzeni, niezwykła podróż po świecie widzianym z perspektywy dzieci nagle wciągniętych w wojnę. Tutaj każdy detal jest ważny i niezbędny, skupia uwagę i działa na wyobraźnię. Historię Marie - Laure i Wernera poznajemy na podstawie fragmentów ich życia tworzących mozaikę tragicznych losów, które mają swoje odzwierciedlenie w przyszłości. Przez nią przepływają wspomnienia dawnych przeżyć, tęsknoty za miejscami i ludźmi utraconymi w wojennej zawierusze. Wszystko zdarzyło się dawno temu, jednak nadal tkwi w sercach tych, którzy ocaleli. "Inna godzina, inny dzień, inny rok", ale wciąż te same uczucia, stare nawyki i obawy.

                                            Powieść Anthony’ego Doerra bardzo nam się podobała, chociaż nie jest łatwa w odbiorze, wymaga skupienia i wyjątkowej uwagi. Nagromadzenie detali w opisach, zaburzona chronologia, rzadko występujące dialogi mogą zniechęcić niecierpliwego czytelnika. Jednak my doceniłyśmy kunszt pisarski autora, który otwiera przed nami drzwi do świata wyjątkowych przeżyć, a przede wszystkim zmusza nas do uporządkowania całej historii, której fragmenty, jak rozrzucone puzzle trafiają wreszcie na swoje miejsce. Szczególną uwagę zwróciłyśmy na losy głównych bohaterów, ich postępowanie, sposób radzenia sobie w trudnej sytuacji, wojenne realia oddziałujące na psychikę młodego człowieka, kształtujące jego osobowość i dalszą egzystencję. Omówiłyśmy również wątek Marie - Laure, który pozwolił nam poznać świat z zupełnie innej perspektywy i tak jak główna bohaterka, przekształcić obraz rzeczywistości w kolaż dźwięków, zapachów i dotyków. W rezultacie, trudno oderwać się od lektury, która w magiczny sposób zaczyna nas pochłaniać. Polecamy tę wyjątkową opowieść.